湖村月夕四首 其四

湖村月夕四首 其四原文：

然而这一切都是华山尚未开辟、黄河中途受阻的虚境。诗人的思绪此刻已飞向了远古。传说大禹理水之前，华山与对岸的山峰相连一片，挡住了滚滚黄河。大禹到来以后，指挥河神巨灵，将山峦横击为二，黄河才得以畅流。那击开的两半，就是现在隔河相峙的华山和首阳山。诗中的“荣光（华光）休气（瑞气）纷五彩”二句，于惊雷震荡声中，忽作舒徐悠长之音，正表现了圣人大禹降临黄河的自信闲暇之态。接着便有巨灵擘山的壮观一幕：诗人以“咆哮”状貌巨灵擘山的盛怒，以“洪波喷射”描摹山分浪奔的奇景。其运笔亦如巨灵和怒浪，显示出李白所独具的“疾雷破山、颠风簸海”（谢榛《四溟诗话》）之势。“三峰却立如欲摧，翠崖丹谷高掌开。白帝金精运元气，石作莲花云作台。”刚刚击开的三峰（即华山“落雁”、“莲花”、“朝阳”三峰），被巨灵震得慌忙退立，才免于倾覆之灾；但在翠崖丹谷之上，还留下了河神凌厉的掌印（即今华山东北的“仙人掌”）。与巨灵神的悍蛮擘山、不顾而去相比，西方之帝（白帝）就显得可爱多了：他仿佛要抚慰受击的山峦，竟暗运天地之气，一夜之间，将华山的顶峰，化作了一朵“莲花”，并让缭绕的白云，变为云台（即云台峰）承托着它——华山自此后便如青碧的莲花，盛开于万里白云之上。这就是诗中第一节所描绘的华山奇景。由于这描绘充分发挥了诗人的浪漫主义想象，并且交织着黄河的涛声骇浪和绘纭多姿的往古神话，(...)
得其民望，沛公戈戟入咸阳。子婴受降于轵道，霸王自刎在乌江。灭楚亡秦刘社稷，亏杀创业开基汉高皇。后□□□□□□□□□□，整日价箫韶队卫，弦管声中，歌喉宛转，舞态翩跹，□□□□□□龙袍，尚古自醉薰薰终日如泥样。只听的调弦品竹，甚的是论道经邦。
诗题“无家别”，第一大段写乱后回乡所见，以主人公行近村庄、进入村巷划分层次，由远及近，有条不紊。远景只概括全貌，近景则描写细节。第三大段写主人公心理活动，又分几层转折，愈转愈深，刻画入微。层次清晰，结构谨(...)
这首诗的主题明确。作者在诗中以哀怨同情、如泣如诉的笔调，描述了上阳宫女“入时十六今六十”的一生遭遇，反映了无数宫女青春和幸福被葬送的严酷事实，从而鞭挞了封建朝廷广选妃嫔的罪恶，在客观效果上，具有揭露、控诉封建最高统治者荒淫纵欲、摧残人性的作用。如(...)
木兰花在，山僧试问，知为谁开？
臧叟隐中壑，垂纶心浩然。文王感昔梦，授政道斯全。
“风光肃入户，月华为谁来？”秋风急急地闯进庭院门户，这才惊动了独自出神的诗人。皎洁的月光也偏在这个时候不速而至。“月华”暗点诗人一直伫立到夜黑，语似浅而实深。月华本是无情物，可此时诗人却认定它是有情的，是理解人间的欢乐与悲愁的。那么，如今妻子不在了，它却照样把清辉洒向人间，诗人不由得要责问它为谁而来。在他看来，妻子既已不在人世，月华乃至一切，都变得多余了、毫无意义了。语似不合常理，情意却异常真切。(...)
文学描写的得天独厚之处，就在于它不但能描写现实存在的实景，而且能描写这一实景在此之前的情况的虚景，以虚景来表达(...)

湖村月夕四首 其四拼音解读：

rán ér zhè yī qiē dōu shì huá shān shàng wèi kāi pì 、huáng hé zhōng tú shòu zǔ de xū jìng 。shī rén de sī xù cǐ kè yǐ fēi xiàng le yuǎn gǔ 。chuán shuō dà yǔ lǐ shuǐ zhī qián ，huá shān yǔ duì àn de shān fēng xiàng lián yī piàn ，dǎng zhù le gǔn gǔn huáng hé 。dà yǔ dào lái yǐ hòu ，zhǐ huī hé shén jù líng ，jiāng shān luán héng jī wéi èr ，huáng hé cái dé yǐ chàng liú 。nà jī kāi de liǎng bàn ，jiù shì xiàn zài gé hé xiàng zhì de huá shān hé shǒu yáng shān 。shī zhōng de “róng guāng （huá guāng ）xiū qì （ruì qì ）fēn wǔ cǎi ”èr jù ，yú jīng léi zhèn dàng shēng zhōng ，hū zuò shū xú yōu zhǎng zhī yīn ，zhèng biǎo xiàn le shèng rén dà yǔ jiàng lín huáng hé de zì xìn xián xiá zhī tài 。jiē zhe biàn yǒu jù líng bò shān de zhuàng guān yī mù ：shī rén yǐ “páo xiāo ”zhuàng mào jù líng bò shān de shèng nù ，yǐ “hóng bō pēn shè ”miáo mó shān fèn làng bēn de qí jǐng 。qí yùn bǐ yì rú jù líng hé nù làng ，xiǎn shì chū lǐ bái suǒ dú jù de “jí léi pò shān 、diān fēng bò hǎi ”（xiè zhēn 《sì míng shī huà 》）zhī shì 。“sān fēng què lì rú yù cuī ，cuì yá dān gǔ gāo zhǎng kāi 。bái dì jīn jīng yùn yuán qì ，shí zuò lián huā yún zuò tái 。”gāng gāng jī kāi de sān fēng （jí huá shān “luò yàn ”、“lián huā ”、“cháo yáng ”sān fēng ），bèi jù líng zhèn dé huāng máng tuì lì ，cái miǎn yú qīng fù zhī zāi ；dàn zài cuì yá dān gǔ zhī shàng ，hái liú xià le hé shén líng lì de zhǎng yìn （jí jīn huá shān dōng běi de “xiān rén zhǎng ”）。yǔ jù líng shén de hàn mán bò shān 、bú gù ér qù xiàng bǐ ，xī fāng zhī dì （bái dì ）jiù xiǎn dé kě ài duō le ：tā fǎng fó yào fǔ wèi shòu jī de shān luán ，jìng àn yùn tiān dì zhī qì ，yī yè zhī jiān ，jiāng huá shān de dǐng fēng ，huà zuò le yī duǒ “lián huā ”，bìng ràng liáo rào de bái yún ，biàn wéi yún tái （jí yún tái fēng ）chéng tuō zhe tā ——huá shān zì cǐ hòu biàn rú qīng bì de lián huā ，shèng kāi yú wàn lǐ bái yún zhī shàng 。zhè jiù shì shī zhōng dì yī jiē suǒ miáo huì de huá shān qí jǐng 。yóu yú zhè miáo huì chōng fèn fā huī le shī rén de làng màn zhǔ yì xiǎng xiàng ，bìng qiě jiāo zhī zhe huáng hé de tāo shēng hài làng hé huì yún duō zī de wǎng gǔ shén huà ，(...)
dé qí mín wàng ，pèi gōng gē jǐ rù xián yáng 。zǐ yīng shòu jiàng yú zhǐ dào ，bà wáng zì wěn zài wū jiāng 。miè chǔ wáng qín liú shè jì ，kuī shā chuàng yè kāi jī hàn gāo huáng 。hòu □□□□□□□□□□，zhěng rì jià xiāo sháo duì wèi ，xián guǎn shēng zhōng ，gē hóu wǎn zhuǎn ，wǔ tài piān xiān ，□□□□□□lóng páo ，shàng gǔ zì zuì xūn xūn zhōng rì rú ní yàng 。zhī tīng de diào xián pǐn zhú ，shèn de shì lùn dào jīng bāng 。
shī tí “wú jiā bié ”，dì yī dà duàn xiě luàn hòu huí xiāng suǒ jiàn ，yǐ zhǔ rén gōng háng jìn cūn zhuāng 、jìn rù cūn xiàng huá fèn céng cì ，yóu yuǎn jí jìn ，yǒu tiáo bú wěn 。yuǎn jǐng zhī gài kuò quán mào ，jìn jǐng zé miáo xiě xì jiē 。dì sān dà duàn xiě zhǔ rén gōng xīn lǐ huó dòng ，yòu fèn jǐ céng zhuǎn shé ，yù zhuǎn yù shēn ，kè huà rù wēi 。céng cì qīng xī ，jié gòu jǐn (...)
zhè shǒu shī de zhǔ tí míng què 。zuò zhě zài shī zhōng yǐ āi yuàn tóng qíng 、rú qì rú sù de bǐ diào ，miáo shù le shàng yáng gōng nǚ “rù shí shí liù jīn liù shí ”de yī shēng zāo yù ，fǎn yìng le wú shù gōng nǚ qīng chūn hé xìng fú bèi zàng sòng de yán kù shì shí ，cóng ér biān tà le fēng jiàn cháo tíng guǎng xuǎn fēi pín de zuì è ，zài kè guān xiào guǒ shàng ，jù yǒu jiē lù 、kòng sù fēng jiàn zuì gāo tǒng zhì zhě huāng yín zòng yù 、cuī cán rén xìng de zuò yòng 。rú (...)
mù lán huā zài ，shān sēng shì wèn ，zhī wéi shuí kāi ？
zāng sǒu yǐn zhōng hè ，chuí lún xīn hào rán 。wén wáng gǎn xī mèng ，shòu zhèng dào sī quán 。
“fēng guāng sù rù hù ，yuè huá wéi shuí lái ？”qiū fēng jí jí dì chuǎng jìn tíng yuàn mén hù ，zhè cái jīng dòng le dú zì chū shén de shī rén 。jiǎo jié de yuè guāng yě piān zài zhè gè shí hòu bú sù ér zhì 。“yuè huá ”àn diǎn shī rén yī zhí zhù lì dào yè hēi ，yǔ sì qiǎn ér shí shēn 。yuè huá běn shì wú qíng wù ，kě cǐ shí shī rén què rèn dìng tā shì yǒu qíng de ，shì lǐ jiě rén jiān de huān lè yǔ bēi chóu de 。nà me ，rú jīn qī zǐ bú zài le ，tā què zhào yàng bǎ qīng huī sǎ xiàng rén jiān ，shī rén bú yóu dé yào zé wèn tā wéi shuí ér lái 。zài tā kàn lái ，qī zǐ jì yǐ bú zài rén shì ，yuè huá nǎi zhì yī qiē ，dōu biàn dé duō yú le 、háo wú yì yì le 。yǔ sì bú hé cháng lǐ ，qíng yì què yì cháng zhēn qiē 。(...)
wén xué miáo xiě de dé tiān dú hòu zhī chù ，jiù zài yú tā bú dàn néng miáo xiě xiàn shí cún zài de shí jǐng ，ér qiě néng miáo xiě zhè yī shí jǐng zài cǐ zhī qián de qíng kuàng de xū jǐng ，yǐ xū jǐng lái biǎo dá (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

文学描写的得天独厚之处，就在于它不但能描写现实存在的实景，而且能描写这一实景在此之前的情况的虚景，以虚景来表达(...)
这首绝句体小诗，短小而质朴，亲切而自然。诗中用语极为(...)
（云）酒保，为何扯他三位？（酒保云）他三个吃了二百文钱的酒，不肯还钱。（正末云）你放了他三个，他乃是国家白衣卿相。这酒钱我替他还你，可是如何？（酒保云(...)

相关赏析

此诗的前九句写病妇临终时对丈夫的嘱咐。首二句“妇病连年累岁，传呼丈人前一言”，从病妇方面落墨，单刀直入，直叙其事。病妇久病不愈，自知将不久于人世，所以她要把丈夫叫到床前，留下临终遗言了。“当言未及得言，不知泪下一何翩翩。”病妇还没有来得及开口，已是潸然泪下，泣不成声了。临终托言，已不堪悲，未(...)
芧（xù）：橡树的果实，俗称“橡实(...)
　　你看啊！淮南游侠的少年郎，白天游猎晚上掷骰。他们玩博戏一日，散尽百万也不惋惜，报仇即使要行千里之远也觉得近在咫尺。少年游侠，他们注重的只是经过，浑身上下装束华贵，遍身绮罗。他们身边常有美女香花为伴，常光顾风月场所，他们(...)
思量，浮世事，枯荣辱宠，欢喜忧悲。算劳心劳力，得甚便宜。粗有田园笑傲，拣些个、朋友追随。好时景，莫教挫过，撞著醉如泥。
诗人对菊花由衷喜爱：开得正旺的菊花一簇簇、一丛丛，遍布屋舍四周，他沿着竹篱，忘情地欣赏这些亲手栽种的秋菊，不(...)

作者介绍

马元演 马元演，鄞（今浙江宁波）人。理宗宝祐元年（一二五三）进士，曾知仁和县（《宝庆四明志》卷一○，清乾隆《杭州府志》卷一○二）。度宗咸淳间知衢州。