送范西叔赴召二首 其二

送范西叔赴召二首 其二原文：

众哥哥，磨房里一应家火都交付的全了，我回家去也。那老的与我这个银子，到家里落一觉儿好睡。则说银子谁见来，兀的不是银子。说话中间，可早到家了也。则这一间小房，去时节草绳儿拴了去。今日回来，还拴着哩。我解开这绳儿，推开这门，我入的这屋里来，关了这门。我试看我这银子咱，兀的不是银子。只这一个土炕，放在那里好？我如今揣在我这怀里，我揣的紧着，谁知道我怀里有银子？我听上衙更鼓咱。呀！可早一更也。庞居士老的说来，则着我快活落一觉儿好睡。我试睡咱。怎么大街上有你走处，没我走处？官街官道你走的，我也走的。你怎么偏要挨肩擦膀的舒着手，往我怀里摸甚么？你待抢我的银子？那里走！这银子是谁的？银子是庞居上老的与我的。你拿我这银子那里去？快还我的银子来。呸！可是个梦。我试看我那银子咱，兀的不是银子。这银子揣在怀里，梦见人来抢我的，可放在那里好？我如今把这银子放在灶窝里。我扒开这灰，这灶成年古代不烧火，埋上这银子，扒上些灰儿盖着，谁知道灶窝里有银子？我听上衙更鼓咱。呀，可早二更了。庞居士老的说来，则着我快活的落一觉儿好睡。这等大风，不要点灯弄火的。我说着不听，你点那纸捻往那里去？还不吹灭了哩。阿哟，他往那里去？可怎生丢在草垛上？哎，罢了！烧着了草垛，也刮在房上，连房也都烧着了。街坊邻舍，火夫总甲，救火！麻搭火钩，趱水桶，救火！搭上火钩，众人着气力拽。呸！原来又是个梦。看我那银子咱。兀的不是银子。放在灶窝里，梦见火来烧我这银子，可放在那里好？我如今把这银子放在水缸里，谁知道水缸里有银子？揭起蒲盖，扑咚！休道无那贼，便有那贼呵，他怎知道水缸里有这银子。我听上衙更鼓咱。呀！三更了也。庞居士老的说来，则着我快活落一觉儿好睡。阿，天阴了，可盖酱缸，把那晒的麦子搬入仓里去罢了。东南上云布起来了，我说么，下濛松雨儿了。呀！大雨了，罢了，罢了，水发了，山水下来了，好大雨，水淹将上来了呀，大水冲了房子也。好大雨，水浮水浮，水分水浮，狗跑儿浮，观音浮，躧永浮，仰蛙儿浮。呸！又是个梦。看我那银子咱。兀的不是银子。放在水缸里，梦见水文淹。我这银子，可放在那里好？我放在这门限儿底下，把土儿埋了，休道无那贼，便有那贼呵，他(...)
    上片分写梅与柳这两种典型的早春物候。隆冬过尽，梅发柳继，词人巧妙地把这季节的消息具体化一个有池塘的宅院里。当雪云刚刚散尽，才放晓晴，杨柳便绽了新芽。柳叶初生，形如媚眼，故云：“杨柳于人便青眼”。人们喜悦时正目而视，眼多青处，故(...)
首章言“有狐绥绥，在彼淇梁”，梁为石不沾水之处，在梁则可以穿好下裳，所以这多情的寡妇，以有狐求偶，对其所怜惜的鳏夫，表白自我的爱心说：“我心里所忧愁的，是那人还无以为裳，若是他娶了我他就可以不愁没有衣裳了。”次章言“有狐绥绥，在彼淇厉”，“厉”为深水可(...)
第二句暗含着一则故实。殷芸《小说》记载：张衡死的那一天，蔡邕的母亲刚好怀孕。张、蔡二人，才貌非常相似，因此人们都说蔡邕是张衡的后身。这原是人们对先后辉映的才人文士传统继承关系的一种迷信传说。诗人却巧妙地利用这个传说进行推想：既然张衡死后有蔡邕作他的后身，那么蔡邕死后想必也会有(...)
手中无箭慢张弓，频把这虚弦控。元来徐茂公临阵不中用！（敬德跚马上(...)
“寄雁传书谢不能”，这一句从第一句中自然涌出，在人意中；但又有出人意外的地方。两位朋友一在北海，一在南海，相思不相见，自然就想到寄信；“寄雁传书”的典故也就信手拈来。李白长流夜郎，杜甫在秦州作的《天末怀李白》诗里说：“凉风起天末，君子意如何？鸿雁几时到，江湖秋水多！”强调音书难达，说“鸿雁几时到”就行了。黄庭坚却用了与众不同的说法：“寄雁传书——谢不能。”意(...)
世人解听不解赏，长飙风中自来往。
接下去，就出现了全诗最扣人心弦的描写：临离家门的时候，老翁原想瞒过老妻，来个不辞而别，好省去无限的伤心。谁知走了没有几步，迎面却传来了老妻的悲啼声。他(...)
老聃说：“白天鹅游水上，雌雄互相凝视，眼珠不转，就交配了。虫飞空中，雄的上风呼叫，雌的下风鸣应，就交配了。由此可知，交配方式无奇不有。但也有限制，必须是同类，各自为雌雄，才可能交配。人际遇合不也是这样吗？记住吧，本性是无法改变的，命运是无法扭转的，机缘是不会停待的，大道是不会阻塞的。顺道而趋，怎么都走得通；背道而驰，怎么都(...)
韵译张生手拿周朝石鼓文的拓本， 劝我写一首咏赞它的石鼓歌。杜甫李白才华盖世但都作古， 薄才之人面对石鼓无可奈何。周朝政治衰败全国动荡不安， 周宣王发愤起兵挥起了天戈。庆功之时大开明堂接受朝贺， 诸侯接踵而至剑佩叮?撞磨。宣王田猎驰骋岐阳多么英俊， 四方禽兽无处躲藏都被网罗。为把英雄功业刻石扬名万世， 凿山石雕石鼓毁坏高山嵯峨。随从之臣才艺都是世上第一， 挑选优秀撰写刻石放在山坡。任凭长年雨打日晒野火焚烧， 仗着鬼神守护石鼓永不湮没。你从哪里得来这拓本的底稿？ 丝毫都很完备一点也无差错。言辞严谨内容奥密难于理解， 字体不象隶书蝌文自成一格。年代久远难免受损笔画残缺， 仍象得剑斩断活生生的蛟鼍。字迹有如鸾凤翔飞众仙飘逸， 笔画恰似珊瑚碧树枝?交错。苍劲钩连象金绳铁索穿锁钮， 浑然又象织梭化龙九鼎沦没。浅见儒士编纂诗经却不收入， 大雅小雅内容狭窄并不壮阔。孙子周游未到秦地无知难怪， 采诗不全象取星宿却漏羲娥。啊我虽好古却苦于生得太晚， 对着石鼓文我哭得涕泪滂沱。想当年我蒙召做国子监博士， 那年正改纪元年号称着元和，我的朋友在凤翔府任职从事， 曾经为我设计挖掘石鼓坑窝。我刷帽沐浴禀告国子监祭酒； “如此至宝文物世上能存几多？只要包毡裹席就能立即运到， 十个石鼓运载只需几匹骆驼。进献太庙把它比作文物郜鼎， 那声价百倍于郜鼎岂是太过？皇恩浩荡如果准许留在太(...)
这 首诗名为“赠从弟”，但无一语道及兄弟情谊。我们读来却颇觉情深谊长，而且能同诗人心心相印。这是因为诗人运用了象征手法，用松树象征自己的志趣、情操和 希望。自然之物原本自生自灭，与人无关。但一旦诗人用多情的目光注入山水树木、风霜雷电，与自然界中某些同人类相通的特征一撞击，便会爆发出动人的火花。 这种象征手法的运用，刘桢之前有屈原的桔颂，刘桢之后，则更是屡见不鲜，且形成中国古典诗歌的传统特征之一。(...)

送范西叔赴召二首 其二拼音解读：

zhòng gē gē ，mó fáng lǐ yī yīng jiā huǒ dōu jiāo fù de quán le ，wǒ huí jiā qù yě 。nà lǎo de yǔ wǒ zhè gè yín zǐ ，dào jiā lǐ luò yī jiào ér hǎo shuì 。zé shuō yín zǐ shuí jiàn lái ，wū de bú shì yín zǐ 。shuō huà zhōng jiān ，kě zǎo dào jiā le yě 。zé zhè yī jiān xiǎo fáng ，qù shí jiē cǎo shéng ér shuān le qù 。jīn rì huí lái ，hái shuān zhe lǐ 。wǒ jiě kāi zhè shéng ér ，tuī kāi zhè mén ，wǒ rù de zhè wū lǐ lái ，guān le zhè mén 。wǒ shì kàn wǒ zhè yín zǐ zán ，wū de bú shì yín zǐ 。zhī zhè yī gè tǔ kàng ，fàng zài nà lǐ hǎo ？wǒ rú jīn chuāi zài wǒ zhè huái lǐ ，wǒ chuāi de jǐn zhe ，shuí zhī dào wǒ huái lǐ yǒu yín zǐ ？wǒ tīng shàng yá gèng gǔ zán 。ya ！kě zǎo yī gèng yě 。páng jū shì lǎo de shuō lái ，zé zhe wǒ kuài huó luò yī jiào ér hǎo shuì 。wǒ shì shuì zán 。zěn me dà jiē shàng yǒu nǐ zǒu chù ，méi wǒ zǒu chù ？guān jiē guān dào nǐ zǒu de ，wǒ yě zǒu de 。nǐ zěn me piān yào āi jiān cā bǎng de shū zhe shǒu ，wǎng wǒ huái lǐ mō shèn me ？nǐ dài qiǎng wǒ de yín zǐ ？nà lǐ zǒu ！zhè yín zǐ shì shuí de ？yín zǐ shì páng jū shàng lǎo de yǔ wǒ de 。nǐ ná wǒ zhè yín zǐ nà lǐ qù ？kuài hái wǒ de yín zǐ lái 。pēi ！kě shì gè mèng 。wǒ shì kàn wǒ nà yín zǐ zán ，wū de bú shì yín zǐ 。zhè yín zǐ chuāi zài huái lǐ ，mèng jiàn rén lái qiǎng wǒ de ，kě fàng zài nà lǐ hǎo ？wǒ rú jīn bǎ zhè yín zǐ fàng zài zào wō lǐ 。wǒ bā kāi zhè huī ，zhè zào chéng nián gǔ dài bú shāo huǒ ，mái shàng zhè yín zǐ ，bā shàng xiē huī ér gài zhe ，shuí zhī dào zào wō lǐ yǒu yín zǐ ？wǒ tīng shàng yá gèng gǔ zán 。ya ，kě zǎo èr gèng le 。páng jū shì lǎo de shuō lái ，zé zhe wǒ kuài huó de luò yī jiào ér hǎo shuì 。zhè děng dà fēng ，bú yào diǎn dēng nòng huǒ de 。wǒ shuō zhe bú tīng ，nǐ diǎn nà zhǐ niǎn wǎng nà lǐ qù ？hái bú chuī miè le lǐ 。ā yō ，tā wǎng nà lǐ qù ？kě zěn shēng diū zài cǎo duǒ shàng ？āi ，bà le ！shāo zhe le cǎo duǒ ，yě guā zài fáng shàng ，lián fáng yě dōu shāo zhe le 。jiē fāng lín shě ，huǒ fū zǒng jiǎ ，jiù huǒ ！má dā huǒ gōu ，zǎn shuǐ tǒng ，jiù huǒ ！dā shàng huǒ gōu ，zhòng rén zhe qì lì zhuài 。pēi ！yuán lái yòu shì gè mèng 。kàn wǒ nà yín zǐ zán 。wū de bú shì yín zǐ 。fàng zài zào wō lǐ ，mèng jiàn huǒ lái shāo wǒ zhè yín zǐ ，kě fàng zài nà lǐ hǎo ？wǒ rú jīn bǎ zhè yín zǐ fàng zài shuǐ gāng lǐ ，shuí zhī dào shuǐ gāng lǐ yǒu yín zǐ ？jiē qǐ pú gài ，pū dōng ！xiū dào wú nà zéi ，biàn yǒu nà zéi hē ，tā zěn zhī dào shuǐ gāng lǐ yǒu zhè yín zǐ 。wǒ tīng shàng yá gèng gǔ zán 。ya ！sān gèng le yě 。páng jū shì lǎo de shuō lái ，zé zhe wǒ kuài huó luò yī jiào ér hǎo shuì 。ā ，tiān yīn le ，kě gài jiàng gāng ，bǎ nà shài de mài zǐ bān rù cāng lǐ qù bà le 。dōng nán shàng yún bù qǐ lái le ，wǒ shuō me ，xià méng sōng yǔ ér le 。ya ！dà yǔ le ，bà le ，bà le ，shuǐ fā le ，shān shuǐ xià lái le ，hǎo dà yǔ ，shuǐ yān jiāng shàng lái le ya ，dà shuǐ chōng le fáng zǐ yě 。hǎo dà yǔ ，shuǐ fú shuǐ fú ，shuǐ fèn shuǐ fú ，gǒu pǎo ér fú ，guān yīn fú ，xǐ yǒng fú ，yǎng wā ér fú 。pēi ！yòu shì gè mèng 。kàn wǒ nà yín zǐ zán 。wū de bú shì yín zǐ 。fàng zài shuǐ gāng lǐ ，mèng jiàn shuǐ wén yān 。wǒ zhè yín zǐ ，kě fàng zài nà lǐ hǎo ？wǒ fàng zài zhè mén xiàn ér dǐ xià ，bǎ tǔ ér mái le ，xiū dào wú nà zéi ，biàn yǒu nà zéi hē ，tā (...)
    shàng piàn fèn xiě méi yǔ liǔ zhè liǎng zhǒng diǎn xíng de zǎo chūn wù hòu 。lóng dōng guò jìn ，méi fā liǔ jì ，cí rén qiǎo miào dì bǎ zhè jì jiē de xiāo xī jù tǐ huà yī gè yǒu chí táng de zhái yuàn lǐ 。dāng xuě yún gāng gāng sàn jìn ，cái fàng xiǎo qíng ，yáng liǔ biàn zhàn le xīn yá 。liǔ yè chū shēng ，xíng rú mèi yǎn ，gù yún ：“yáng liǔ yú rén biàn qīng yǎn ”。rén men xǐ yuè shí zhèng mù ér shì ，yǎn duō qīng chù ，gù (...)
shǒu zhāng yán “yǒu hú suí suí ，zài bǐ qí liáng ”，liáng wéi shí bú zhān shuǐ zhī chù ，zài liáng zé kě yǐ chuān hǎo xià shang ，suǒ yǐ zhè duō qíng de guǎ fù ，yǐ yǒu hú qiú ǒu ，duì qí suǒ lián xī de guān fū ，biǎo bái zì wǒ de ài xīn shuō ：“wǒ xīn lǐ suǒ yōu chóu de ，shì nà rén hái wú yǐ wéi shang ，ruò shì tā qǔ le wǒ tā jiù kě yǐ bú chóu méi yǒu yī shang le 。”cì zhāng yán “yǒu hú suí suí ，zài bǐ qí lì ”，“lì ”wéi shēn shuǐ kě (...)
dì èr jù àn hán zhe yī zé gù shí 。yīn yún 《xiǎo shuō 》jì zǎi ：zhāng héng sǐ de nà yī tiān ，cài yōng de mǔ qīn gāng hǎo huái yùn 。zhāng 、cài èr rén ，cái mào fēi cháng xiàng sì ，yīn cǐ rén men dōu shuō cài yōng shì zhāng héng de hòu shēn 。zhè yuán shì rén men duì xiān hòu huī yìng de cái rén wén shì chuán tǒng jì chéng guān xì de yī zhǒng mí xìn chuán shuō 。shī rén què qiǎo miào dì lì yòng zhè gè chuán shuō jìn háng tuī xiǎng ：jì rán zhāng héng sǐ hòu yǒu cài yōng zuò tā de hòu shēn ，nà me cài yōng sǐ hòu xiǎng bì yě huì yǒu (...)
shǒu zhōng wú jiàn màn zhāng gōng ，pín bǎ zhè xū xián kòng 。yuán lái xú mào gōng lín zhèn bú zhōng yòng ！（jìng dé shān mǎ shàng (...)
“jì yàn chuán shū xiè bú néng ”，zhè yī jù cóng dì yī jù zhōng zì rán yǒng chū ，zài rén yì zhōng ；dàn yòu yǒu chū rén yì wài de dì fāng 。liǎng wèi péng yǒu yī zài běi hǎi ，yī zài nán hǎi ，xiàng sī bú xiàng jiàn ，zì rán jiù xiǎng dào jì xìn ；“jì yàn chuán shū ”de diǎn gù yě jiù xìn shǒu niān lái 。lǐ bái zhǎng liú yè láng ，dù fǔ zài qín zhōu zuò de 《tiān mò huái lǐ bái 》shī lǐ shuō ：“liáng fēng qǐ tiān mò ，jun1 zǐ yì rú hé ？hóng yàn jǐ shí dào ，jiāng hú qiū shuǐ duō ！”qiáng diào yīn shū nán dá ，shuō “hóng yàn jǐ shí dào ”jiù háng le 。huáng tíng jiān què yòng le yǔ zhòng bú tóng de shuō fǎ ：“jì yàn chuán shū ——xiè bú néng 。”yì (...)
shì rén jiě tīng bú jiě shǎng ，zhǎng biāo fēng zhōng zì lái wǎng 。
jiē xià qù ，jiù chū xiàn le quán shī zuì kòu rén xīn xián de miáo xiě ：lín lí jiā mén de shí hòu ，lǎo wēng yuán xiǎng mán guò lǎo qī ，lái gè bú cí ér bié ，hǎo shěng qù wú xiàn de shāng xīn 。shuí zhī zǒu le méi yǒu jǐ bù ，yíng miàn què chuán lái le lǎo qī de bēi tí shēng 。tā (...)
lǎo dān shuō ：“bái tiān é yóu shuǐ shàng ，cí xióng hù xiàng níng shì ，yǎn zhū bú zhuǎn ，jiù jiāo pèi le 。chóng fēi kōng zhōng ，xióng de shàng fēng hū jiào ，cí de xià fēng míng yīng ，jiù jiāo pèi le 。yóu cǐ kě zhī ，jiāo pèi fāng shì wú qí bú yǒu 。dàn yě yǒu xiàn zhì ，bì xū shì tóng lèi ，gè zì wéi cí xióng ，cái kě néng jiāo pèi 。rén jì yù hé bú yě shì zhè yàng ma ？jì zhù ba ，běn xìng shì wú fǎ gǎi biàn de ，mìng yùn shì wú fǎ niǔ zhuǎn de ，jī yuán shì bú huì tíng dài de ，dà dào shì bú huì zǔ sāi de 。shùn dào ér qū ，zěn me dōu zǒu dé tōng ；bèi dào ér chí ，zěn me dōu (...)
yùn yì zhāng shēng shǒu ná zhōu cháo shí gǔ wén de tuò běn ， quàn wǒ xiě yī shǒu yǒng zàn tā de shí gǔ gē 。dù fǔ lǐ bái cái huá gài shì dàn dōu zuò gǔ ， báo cái zhī rén miàn duì shí gǔ wú kě nài hé 。zhōu cháo zhèng zhì shuāi bài quán guó dòng dàng bú ān ， zhōu xuān wáng fā fèn qǐ bīng huī qǐ le tiān gē 。qìng gōng zhī shí dà kāi míng táng jiē shòu cháo hè ， zhū hóu jiē zhǒng ér zhì jiàn pèi dīng ?zhuàng mó 。xuān wáng tián liè chí chěng qí yáng duō me yīng jun4 ， sì fāng qín shòu wú chù duǒ cáng dōu bèi wǎng luó 。wéi bǎ yīng xióng gōng yè kè shí yáng míng wàn shì ， záo shān shí diāo shí gǔ huǐ huài gāo shān cuó é 。suí cóng zhī chén cái yì dōu shì shì shàng dì yī ， tiāo xuǎn yōu xiù zhuàn xiě kè shí fàng zài shān pō 。rèn píng zhǎng nián yǔ dǎ rì shài yě huǒ fén shāo ， zhàng zhe guǐ shén shǒu hù shí gǔ yǒng bú yān méi 。nǐ cóng nǎ lǐ dé lái zhè tuò běn de dǐ gǎo ？ sī háo dōu hěn wán bèi yī diǎn yě wú chà cuò 。yán cí yán jǐn nèi róng ào mì nán yú lǐ jiě ， zì tǐ bú xiàng lì shū kē wén zì chéng yī gé 。nián dài jiǔ yuǎn nán miǎn shòu sǔn bǐ huà cán quē ， réng xiàng dé jiàn zhǎn duàn huó shēng shēng de jiāo tuó 。zì jì yǒu rú luán fèng xiáng fēi zhòng xiān piāo yì ， bǐ huà qià sì shān hú bì shù zhī ?jiāo cuò 。cāng jìn gōu lián xiàng jīn shéng tiě suǒ chuān suǒ niǔ ， hún rán yòu xiàng zhī suō huà lóng jiǔ dǐng lún méi 。qiǎn jiàn rú shì biān zuǎn shī jīng què bú shōu rù ， dà yǎ xiǎo yǎ nèi róng xiá zhǎi bìng bú zhuàng kuò 。sūn zǐ zhōu yóu wèi dào qín dì wú zhī nán guài ， cǎi shī bú quán xiàng qǔ xīng xiǔ què lòu xī é 。ā wǒ suī hǎo gǔ què kǔ yú shēng dé tài wǎn ， duì zhe shí gǔ wén wǒ kū dé tì lèi pāng tuó 。xiǎng dāng nián wǒ méng zhào zuò guó zǐ jiān bó shì ， nà nián zhèng gǎi jì yuán nián hào chēng zhe yuán hé ，wǒ de péng yǒu zài fèng xiáng fǔ rèn zhí cóng shì ， céng jīng wéi wǒ shè jì wā jué shí gǔ kēng wō 。wǒ shuā mào mù yù bǐng gào guó zǐ jiān jì jiǔ ； “rú cǐ zhì bǎo wén wù shì shàng néng cún jǐ duō ？zhī yào bāo zhān guǒ xí jiù néng lì jí yùn dào ， shí gè shí gǔ yùn zǎi zhī xū jǐ pǐ luò tuó 。jìn xiàn tài miào bǎ tā bǐ zuò wén wù gào dǐng ， nà shēng jià bǎi bèi yú gào dǐng qǐ shì tài guò ？huáng ēn hào dàng rú guǒ zhǔn xǔ liú zài tài (...)
zhè shǒu shī míng wéi “zèng cóng dì ”，dàn wú yī yǔ dào jí xiōng dì qíng yì 。wǒ men dú lái què pō jiào qíng shēn yì zhǎng ，ér qiě néng tóng shī rén xīn xīn xiàng yìn 。zhè shì yīn wéi shī rén yùn yòng le xiàng zhēng shǒu fǎ ，yòng sōng shù xiàng zhēng zì jǐ de zhì qù 、qíng cāo hé xī wàng 。zì rán zhī wù yuán běn zì shēng zì miè ，yǔ rén wú guān 。dàn yī dàn shī rén yòng duō qíng de mù guāng zhù rù shān shuǐ shù mù 、fēng shuāng léi diàn ，yǔ zì rán jiè zhōng mǒu xiē tóng rén lèi xiàng tōng de tè zhēng yī zhuàng jī ，biàn huì bào fā chū dòng rén de huǒ huā 。 zhè zhǒng xiàng zhēng shǒu fǎ de yùn yòng ，liú zhēn zhī qián yǒu qū yuán de jú sòng ，liú zhēn zhī hòu ，zé gèng shì lǚ jiàn bú xiān ，qiě xíng chéng zhōng guó gǔ diǎn shī gē de chuán tǒng tè zhēng zhī yī 。(...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这 首诗名为“赠从弟”，但无一语道及兄弟情谊。我们读来却颇觉情深谊长，而且能同诗人心心相印。这是因为诗人运用了象征手法，用松树象征自己的志趣、情操和 希望。自然之物原本自生自灭，与人无关。但一旦诗人用多情的目光注入山水树木、风霜雷电，与自然界中某些同人类相通的特征一撞击，便会爆发出动人的火花。 这种象征手法的运用，刘桢之前有屈原的桔颂，刘桢之后，则更是屡见不鲜，且形成中国古典诗歌的传统特征之一。(...)
赵郡苏轼，余之同年友也。自蜀以书至京师遗余，称蜀之士，曰黎生、安生者。既而黎生携其文数十万言，安生携其文亦数千言，辱以顾余。读其文，诚闳壮隽伟，善反复驰骋，穷尽事理；而其材力之放纵，若不可极者也。二生固可谓魁奇特起之士，而苏君固可谓善知人者也。
在艺术表现上，这首诗最突出的一点则是精炼。陆时雍称赞道：“其事何长！其言何简！”就是指这一点说的。全篇句句叙事，无抒情语，亦无议论语；但实际上，作者却巧妙地通过叙事抒了情，发了议论，爱憎十分强烈，倾向性十分鲜明。寓褒贬于叙事，既节省了很多笔墨，又丝毫没有给读者概念化的感觉。诗中还运用了藏问于答的表现手法。“吏呼一何怒！妇啼一何苦！”概括了双方的矛盾之后，(...)

相关赏析

这样美好的一株垂柳，照理应当受到人们的赞赏，为人珍爱；但诗人笔锋一转，写的却是它荒凉冷落的处境。诗于第三句才交代垂柳生长之地，有意给人以突兀之感，在诗意转折处加重特写，强调垂柳之不得其地。“西角”为背阳阴寒之地，“荒园”为无人所到之处(...)
宫腰袅袅翠鬟松，
《短歌行》是汉乐府的旧题，属于《相和歌辞·平调曲》。这就是说它本来是一个乐曲的名称。最初的古辞已经失传。乐府里收集的同名诗有24首，最早的是曹操的这首。这种乐曲怎么唱法，现在当然是不知道了。但乐府《相和歌·平调曲》中除了《短歌行》还有《长歌行》，唐代吴兢《乐府古题要解》引证古诗“长歌正激烈”，魏文帝曹丕《燕歌行》“短歌微吟不能长”和晋代傅玄《艳歌行》“咄来长歌续短歌”等句，认为“长歌”、“短歌”是指“歌声有长短”。我们现在也就只能根据这一点点材料来理解《短歌行》的音乐特点。《短歌行》这个乐曲，原来当然也有相应的歌辞，就是“乐府古辞”，但这古辞已经失传了。现在所能见到的最早的《短歌行》就是曹操所作的拟乐府《短歌行》。所谓“拟乐府”就是运用乐府旧曲来补作新词，曹操传世的《短歌行》共(...)
仲连轻齐组，子牟眷魏阙。
五、六句先写进入佛寺。“一灯”指寺里的长明灯。“群动息”，语出陶渊明《饮酒》“日入群动息”，指一切都归于沉寂。“孤磬”指僧人夜里诵佛经的击磬声。“四天”指四禅天，佛教所谓色界诸天，即整个天空。两句意为，进入佛寺，所见一灯孤明，犹感四面静寂，只听到僧人夜里诵经的击磬声，悠然响在寂静的夜空中。末二句(...)

作者介绍

朱岩伯 朱岩伯，号可以翁，乐清（今属浙江）人（《东瓯诗存》卷三）。今录诗二首。