小亭

小亭原文：

下片通过写柔奴的北归，刻画其内在美。换头承上启下，先勾勒她的神态容貌：“万里归来年愈少。”岭南艰苦的生活她甘之如饴，心情舒畅，归来后容光焕发，更显年轻。“年愈少”多少带有夸张的成分，洋溢着词人赞美历险若夷的女性的热情。“微笑”二字，写出了柔奴在归来后的欢欣中透露出的度过艰难岁月的自豪感。“岭梅”，指大庾岭上的梅花；“笑时犹带岭梅香”，表现出浓郁的诗情，既写出了她北归时经过大庾岭这一沟通岭南岭北咽喉要道的情况，又以斗霜傲雪的岭梅喻人，赞美柔奴克服困难的坚强意志，为下边她的答话作了铺垫。最后写到词人和她的问答。先以否定语气提问：“(...)
恁的般恶抢白，并不曾记心怀；拔得个意转心回，夜去明来。空调眼色经今半载，这其间委实难捱。
“金张藉旧业”四句，紧承“由来非一朝”。内容由一般而至个别、更为具体。金，指金日磾家族。据《汉书·金日磾传》载，汉武帝、昭帝、宣帝、元帝、成帝、哀帝、平帝七代，金家都有内侍。张，指张汤家族。据《汉书·张汤传》载，自汉宣帝、元帝以来，张家为侍中、中常侍、诸曹散骑、列校尉者凡十余人。“功臣之世，唯有金氏、张氏，亲近宠贵，比于外戚”。这是一方面。另一方面是冯公，即冯唐。他是汉文帝时人，很有才能，可是年老而只做到中郎署长这样的小官。这里以对比的方法，表现“世胄蹑高位，英俊沉下僚”的具体内容。并且，紧扣《咏史》这一诗题。何焯早就点破，左思《(...)
采呀采呀采芑忙，从那边的新田里，采到这边菑田旁。大将方叔来此地，战车就有三千辆，士卒舞盾操练忙。方叔统帅自有方，驾起战车驱四马。四马齐整气昂昂。大车红漆作彩饰，竹席帷子鱼皮箱，牛皮胸带与马缰。　　采呀采呀采芑忙，从那边的新田里，采到村庄的中央。大将方叔来此地，战车就有三千辆，龙蛇大旗鲜又亮。方叔统帅自有方，车毂车衡皮饰装，八个马铃响叮当。朝廷礼服穿在身，红色蔽膝亮堂堂，绿色佩玉玱玱响。　　鹰隼振翅疾飞翔，迅猛直上抵云天，忽而落下栖树上。大将方叔来此地，战车就有三千辆，士卒舞盾操练忙。方叔(...)
若还与他相见时，道个真传示。不是不修书，不是无才思，绕清江卖不得天
下片通过写柔奴的北归，刻画其内在美。换头承上启下，先勾勒她的神态容貌：“万里归来年愈少。”岭南艰苦的生活她甘之如饴，心情舒畅，归来后容光焕发，更显年轻。“年愈少”多少带有夸张的成分，洋溢着词人赞美历险若夷的女性的热情。“微笑”二字，写出了柔奴在归来后的欢欣中透露出的度过艰难岁月的自豪感。“岭梅”，指大庾岭上的梅花；“笑时犹带岭梅香”，表现出浓郁的诗情，既写出了她北归时经过大庾岭这一沟通岭南岭北咽喉要道的情况，又以斗霜傲雪的岭梅喻人，赞美柔奴克服困难的坚强意志，为下边她的答话作了铺垫。最后写到词人和她的问答。先以否定语气提问：“(...)
好个修美的女郎，麻纱罩衫锦绣裳。她是齐侯的女儿，她是卫侯的新娘，她是太子的阿妹，她是邢侯的小姨，谭公又是她姊丈。　　手像春荑好柔嫩，肤如凝脂多白润，颈似蝤蛴真优美，齿若瓠子最齐整。额角丰满眉细长，嫣然一笑动人心，秋波一转摄人魂。　　好个高挑的女郎，车歇郊野农田旁。看那四马多雄健，红绸系在马嚼(...)
宫腰袅袅翠鬟松，
出言解长神天福，见性能传祖佛灯。自从一挂袈裟后，万结人缘不断僧。贫僧乃汴梁岳林寺首座定慧和尚是也。想我佛门中，自一气才分，三界始立。缘有四生之品类，遂成万种之轮回。浪死虚生，如蚁旋磨，犹鸟投笼，累劫不能明其真性。女人变男，男又变女，人死为羊，羊死为人，还同脱裤着衣，一任改关换面。若是聪明男女，当求出离于罗网，人身难得，佛法难逢，中土难生，及早修行，免堕恶道。想我佛西来，传二十八祖，初祖达摩禅师，二祖慧可大师，三祖僧灿大师，四祖道信大师，五祖弘忍大师，六祖慧能大师。佛门中传三十六祖五宗五教正法。是那五宗：是临济宗、云门宗、曹溪宗、法眼宗、沩山宗；五教者，乃南山教、慈恩教、天台教、玄授教、秘密教。此乃五宗五教之正法也。我想学道犹如守禁城，昼防六贼夜惺惺。中军主将能传令，岁岁年年享太平。今奉我佛法旨，此处有一人姓刘名圭字均佐。此人平昔之间，好贿贪财，只恋荣华富贵，不肯修行。今被我佛点化，着此人看经念佛，参禅打坐。这早晚不见到来，刘均佐误了功课也。南无阿弥陀佛。自家刘均佐，跟师父出家，每日则是看经念佛。师父有个大徒弟，着他看管我修行，我若凡心动，他便知道就打。如今须索见他走一遭去。刘均佐，我奉师父法旨，着你清心寡欲，受戒持斋，不许凡心动；如若凡心动者，只打五十竹篦。凡百的事则要你忍，你听者，忍之为上。忍之一字岂非常，一生忍过却清凉。常将忍字思量到，忍是长生不老方。念佛念佛，忍着忍着。是，忍着，念南无阿弥陀佛，南无阿弥陀佛！他睡着了也。口退！刘均佐，我当初一时间跟师父出家，来到这寺中，每日念佛。虽我口里念佛，想着我那万贯家缘，知他是怎的也？嗨！刘均佐，那个坐禅处有甚么万贯的家缘？便好道万般将不去，只有业随身。我师父法旨，教你参禅打坐，抖擞精神，定要讨个分晓，不可有思乱想。须要绵绵密密，打成一片，只如害大病一般，吃饭不知饭味，吃茶不知茶味，如痴如醉，东西不(...)
“群山万壑赴荆门，生长明妃尚有村”。诗的发端两句，首先点出昭君村所在的地方。据《一统志》说：“昭君村，在荆州府归州东北四十里。”其地址，即在今湖北秭归县的香溪。杜甫写这首诗的时候，正住在夔州白帝城。这是三峡西头，地势较高。他站在白帝城高处，东望三峡东口外的荆门山及其附近的昭君村。远隔数百里，本来是望不到的，但他发挥想象力，由近及远，构想出群山万壑随着险急的江流，奔赴荆门山的雄奇壮丽的图景。他就以这个图景作(...)
    上片分写梅与柳这两种典型的早春物候。隆冬过尽，梅发柳继，词人巧妙地把这季节的消息具体化一个有池塘的宅院里。当雪云刚刚散尽，才放晓晴，杨柳便绽了新芽。柳叶初生，形如媚眼，故云：“杨柳于人便青眼”。人们喜悦时正目而视，眼多青处，故(...)

小亭拼音解读：

xià piàn tōng guò xiě róu nú de běi guī ，kè huà qí nèi zài měi 。huàn tóu chéng shàng qǐ xià ，xiān gōu lè tā de shén tài róng mào ：“wàn lǐ guī lái nián yù shǎo 。”lǐng nán jiān kǔ de shēng huó tā gān zhī rú yí ，xīn qíng shū chàng ，guī lái hòu róng guāng huàn fā ，gèng xiǎn nián qīng 。“nián yù shǎo ”duō shǎo dài yǒu kuā zhāng de chéng fèn ，yáng yì zhe cí rén zàn měi lì xiǎn ruò yí de nǚ xìng de rè qíng 。“wēi xiào ”èr zì ，xiě chū le róu nú zài guī lái hòu de huān xīn zhōng tòu lù chū de dù guò jiān nán suì yuè de zì háo gǎn 。“lǐng méi ”，zhǐ dà yǔ lǐng shàng de méi huā ；“xiào shí yóu dài lǐng méi xiāng ”，biǎo xiàn chū nóng yù de shī qíng ，jì xiě chū le tā běi guī shí jīng guò dà yǔ lǐng zhè yī gōu tōng lǐng nán lǐng běi yān hóu yào dào de qíng kuàng ，yòu yǐ dòu shuāng ào xuě de lǐng méi yù rén ，zàn měi róu nú kè fú kùn nán de jiān qiáng yì zhì ，wéi xià biān tā de dá huà zuò le pù diàn 。zuì hòu xiě dào cí rén hé tā de wèn dá 。xiān yǐ fǒu dìng yǔ qì tí wèn ：“(...)
nín de bān è qiǎng bái ，bìng bú céng jì xīn huái ；bá dé gè yì zhuǎn xīn huí ，yè qù míng lái 。kōng diào yǎn sè jīng jīn bàn zǎi ，zhè qí jiān wěi shí nán ái 。
“jīn zhāng jiè jiù yè ”sì jù ，jǐn chéng “yóu lái fēi yī cháo ”。nèi róng yóu yī bān ér zhì gè bié 、gèng wéi jù tǐ 。jīn ，zhǐ jīn rì dī jiā zú 。jù 《hàn shū ·jīn rì dī chuán 》zǎi ，hàn wǔ dì 、zhāo dì 、xuān dì 、yuán dì 、chéng dì 、āi dì 、píng dì qī dài ，jīn jiā dōu yǒu nèi shì 。zhāng ，zhǐ zhāng tāng jiā zú 。jù 《hàn shū ·zhāng tāng chuán 》zǎi ，zì hàn xuān dì 、yuán dì yǐ lái ，zhāng jiā wéi shì zhōng 、zhōng cháng shì 、zhū cáo sàn qí 、liè xiào wèi zhě fán shí yú rén 。“gōng chén zhī shì ，wéi yǒu jīn shì 、zhāng shì ，qīn jìn chǒng guì ，bǐ yú wài qī ”。zhè shì yī fāng miàn 。lìng yī fāng miàn shì féng gōng ，jí féng táng 。tā shì hàn wén dì shí rén ，hěn yǒu cái néng ，kě shì nián lǎo ér zhī zuò dào zhōng láng shǔ zhǎng zhè yàng de xiǎo guān 。zhè lǐ yǐ duì bǐ de fāng fǎ ，biǎo xiàn “shì zhòu niè gāo wèi ，yīng jun4 chén xià liáo ”de jù tǐ nèi róng 。bìng qiě ，jǐn kòu 《yǒng shǐ 》zhè yī shī tí 。hé chāo zǎo jiù diǎn pò ，zuǒ sī 《(...)
cǎi ya cǎi ya cǎi qǐ máng ，cóng nà biān de xīn tián lǐ ，cǎi dào zhè biān zī tián páng 。dà jiāng fāng shū lái cǐ dì ，zhàn chē jiù yǒu sān qiān liàng ，shì zú wǔ dùn cāo liàn máng 。fāng shū tǒng shuài zì yǒu fāng ，jià qǐ zhàn chē qū sì mǎ 。sì mǎ qí zhěng qì áng áng 。dà chē hóng qī zuò cǎi shì ，zhú xí wéi zǐ yú pí xiāng ，niú pí xiōng dài yǔ mǎ jiāng 。　　cǎi ya cǎi ya cǎi qǐ máng ，cóng nà biān de xīn tián lǐ ，cǎi dào cūn zhuāng de zhōng yāng 。dà jiāng fāng shū lái cǐ dì ，zhàn chē jiù yǒu sān qiān liàng ，lóng shé dà qí xiān yòu liàng 。fāng shū tǒng shuài zì yǒu fāng ，chē gū chē héng pí shì zhuāng ，bā gè mǎ líng xiǎng dīng dāng 。cháo tíng lǐ fú chuān zài shēn ，hóng sè bì xī liàng táng táng ，lǜ sè pèi yù qiāng qiāng xiǎng 。　　yīng sǔn zhèn chì jí fēi xiáng ，xùn měng zhí shàng dǐ yún tiān ，hū ér luò xià qī shù shàng 。dà jiāng fāng shū lái cǐ dì ，zhàn chē jiù yǒu sān qiān liàng ，shì zú wǔ dùn cāo liàn máng 。fāng shū (...)
ruò hái yǔ tā xiàng jiàn shí ，dào gè zhēn chuán shì 。bú shì bú xiū shū ，bú shì wú cái sī ，rào qīng jiāng mài bú dé tiān
xià piàn tōng guò xiě róu nú de běi guī ，kè huà qí nèi zài měi 。huàn tóu chéng shàng qǐ xià ，xiān gōu lè tā de shén tài róng mào ：“wàn lǐ guī lái nián yù shǎo 。”lǐng nán jiān kǔ de shēng huó tā gān zhī rú yí ，xīn qíng shū chàng ，guī lái hòu róng guāng huàn fā ，gèng xiǎn nián qīng 。“nián yù shǎo ”duō shǎo dài yǒu kuā zhāng de chéng fèn ，yáng yì zhe cí rén zàn měi lì xiǎn ruò yí de nǚ xìng de rè qíng 。“wēi xiào ”èr zì ，xiě chū le róu nú zài guī lái hòu de huān xīn zhōng tòu lù chū de dù guò jiān nán suì yuè de zì háo gǎn 。“lǐng méi ”，zhǐ dà yǔ lǐng shàng de méi huā ；“xiào shí yóu dài lǐng méi xiāng ”，biǎo xiàn chū nóng yù de shī qíng ，jì xiě chū le tā běi guī shí jīng guò dà yǔ lǐng zhè yī gōu tōng lǐng nán lǐng běi yān hóu yào dào de qíng kuàng ，yòu yǐ dòu shuāng ào xuě de lǐng méi yù rén ，zàn měi róu nú kè fú kùn nán de jiān qiáng yì zhì ，wéi xià biān tā de dá huà zuò le pù diàn 。zuì hòu xiě dào cí rén hé tā de wèn dá 。xiān yǐ fǒu dìng yǔ qì tí wèn ：“(...)
hǎo gè xiū měi de nǚ láng ，má shā zhào shān jǐn xiù shang 。tā shì qí hóu de nǚ ér ，tā shì wèi hóu de xīn niáng ，tā shì tài zǐ de ā mèi ，tā shì xíng hóu de xiǎo yí ，tán gōng yòu shì tā zǐ zhàng 。　　shǒu xiàng chūn yí hǎo róu nèn ，fū rú níng zhī duō bái rùn ，jǐng sì yóu qí zhēn yōu měi ，chǐ ruò hù zǐ zuì qí zhěng 。é jiǎo fēng mǎn méi xì zhǎng ，yān rán yī xiào dòng rén xīn ，qiū bō yī zhuǎn shè rén hún 。　　hǎo gè gāo tiāo de nǚ láng ，chē xiē jiāo yě nóng tián páng 。kàn nà sì mǎ duō xióng jiàn ，hóng chóu xì zài mǎ jiáo (...)
gōng yāo niǎo niǎo cuì huán sōng ，
chū yán jiě zhǎng shén tiān fú ，jiàn xìng néng chuán zǔ fó dēng 。zì cóng yī guà jiā shā hòu ，wàn jié rén yuán bú duàn sēng 。pín sēng nǎi biàn liáng yuè lín sì shǒu zuò dìng huì hé shàng shì yě 。xiǎng wǒ fó mén zhōng ，zì yī qì cái fèn ，sān jiè shǐ lì 。yuán yǒu sì shēng zhī pǐn lèi ，suí chéng wàn zhǒng zhī lún huí 。làng sǐ xū shēng ，rú yǐ xuán mó ，yóu niǎo tóu lóng ，lèi jié bú néng míng qí zhēn xìng 。nǚ rén biàn nán ，nán yòu biàn nǚ ，rén sǐ wéi yáng ，yáng sǐ wéi rén ，hái tóng tuō kù zhe yī ，yī rèn gǎi guān huàn miàn 。ruò shì cōng míng nán nǚ ，dāng qiú chū lí yú luó wǎng ，rén shēn nán dé ，fó fǎ nán féng ，zhōng tǔ nán shēng ，jí zǎo xiū háng ，miǎn duò è dào 。xiǎng wǒ fó xī lái ，chuán èr shí bā zǔ ，chū zǔ dá mó chán shī ，èr zǔ huì kě dà shī ，sān zǔ sēng càn dà shī ，sì zǔ dào xìn dà shī ，wǔ zǔ hóng rěn dà shī ，liù zǔ huì néng dà shī 。fó mén zhōng chuán sān shí liù zǔ wǔ zōng wǔ jiāo zhèng fǎ 。shì nà wǔ zōng ：shì lín jì zōng 、yún mén zōng 、cáo xī zōng 、fǎ yǎn zōng 、wéi shān zōng ；wǔ jiāo zhě ，nǎi nán shān jiāo 、cí ēn jiāo 、tiān tái jiāo 、xuán shòu jiāo 、mì mì jiāo 。cǐ nǎi wǔ zōng wǔ jiāo zhī zhèng fǎ yě 。wǒ xiǎng xué dào yóu rú shǒu jìn chéng ，zhòu fáng liù zéi yè xīng xīng 。zhōng jun1 zhǔ jiāng néng chuán lìng ，suì suì nián nián xiǎng tài píng 。jīn fèng wǒ fó fǎ zhǐ ，cǐ chù yǒu yī rén xìng liú míng guī zì jun1 zuǒ 。cǐ rén píng xī zhī jiān ，hǎo huì tān cái ，zhī liàn róng huá fù guì ，bú kěn xiū háng 。jīn bèi wǒ fó diǎn huà ，zhe cǐ rén kàn jīng niàn fó ，cān chán dǎ zuò 。zhè zǎo wǎn bú jiàn dào lái ，liú jun1 zuǒ wù le gōng kè yě 。nán wú ā mí tuó fó 。zì jiā liú jun1 zuǒ ，gēn shī fù chū jiā ，měi rì zé shì kàn jīng niàn fó 。shī fù yǒu gè dà tú dì ，zhe tā kàn guǎn wǒ xiū háng ，wǒ ruò fán xīn dòng ，tā biàn zhī dào jiù dǎ 。rú jīn xū suǒ jiàn tā zǒu yī zāo qù 。liú jun1 zuǒ ，wǒ fèng shī fù fǎ zhǐ ，zhe nǐ qīng xīn guǎ yù ，shòu jiè chí zhāi ，bú xǔ fán xīn dòng ；rú ruò fán xīn dòng zhě ，zhī dǎ wǔ shí zhú bì 。fán bǎi de shì zé yào nǐ rěn ，nǐ tīng zhě ，rěn zhī wéi shàng 。rěn zhī yī zì qǐ fēi cháng ，yī shēng rěn guò què qīng liáng 。cháng jiāng rěn zì sī liàng dào ，rěn shì zhǎng shēng bú lǎo fāng 。niàn fó niàn fó ，rěn zhe rěn zhe 。shì ，rěn zhe ，niàn nán wú ā mí tuó fó ，nán wú ā mí tuó fó ！tā shuì zhe le yě 。kǒu tuì ！liú jun1 zuǒ ，wǒ dāng chū yī shí jiān gēn shī fù chū jiā ，lái dào zhè sì zhōng ，měi rì niàn fó 。suī wǒ kǒu lǐ niàn fó ，xiǎng zhe wǒ nà wàn guàn jiā yuán ，zhī tā shì zěn de yě ？hēi ！liú jun1 zuǒ ，nà gè zuò chán chù yǒu shèn me wàn guàn de jiā yuán ？biàn hǎo dào wàn bān jiāng bú qù ，zhī yǒu yè suí shēn 。wǒ shī fù fǎ zhǐ ，jiāo nǐ cān chán dǎ zuò ，dǒu sǒu jīng shén ，dìng yào tǎo gè fèn xiǎo ，bú kě yǒu sī luàn xiǎng 。xū yào mián mián mì mì ，dǎ chéng yī piàn ，zhī rú hài dà bìng yī bān ，chī fàn bú zhī fàn wèi ，chī chá bú zhī chá wèi ，rú chī rú zuì ，dōng xī bú (...)
“qún shān wàn hè fù jīng mén ，shēng zhǎng míng fēi shàng yǒu cūn ”。shī de fā duān liǎng jù ，shǒu xiān diǎn chū zhāo jun1 cūn suǒ zài de dì fāng 。jù 《yī tǒng zhì 》shuō ：“zhāo jun1 cūn ，zài jīng zhōu fǔ guī zhōu dōng běi sì shí lǐ 。”qí dì zhǐ ，jí zài jīn hú běi zǐ guī xiàn de xiāng xī 。dù fǔ xiě zhè shǒu shī de shí hòu ，zhèng zhù zài kuí zhōu bái dì chéng 。zhè shì sān xiá xī tóu ，dì shì jiào gāo 。tā zhàn zài bái dì chéng gāo chù ，dōng wàng sān xiá dōng kǒu wài de jīng mén shān jí qí fù jìn de zhāo jun1 cūn 。yuǎn gé shù bǎi lǐ ，běn lái shì wàng bú dào de ，dàn tā fā huī xiǎng xiàng lì ，yóu jìn jí yuǎn ，gòu xiǎng chū qún shān wàn hè suí zhe xiǎn jí de jiāng liú ，bēn fù jīng mén shān de xióng qí zhuàng lì de tú jǐng 。tā jiù yǐ zhè gè tú jǐng zuò (...)
    shàng piàn fèn xiě méi yǔ liǔ zhè liǎng zhǒng diǎn xíng de zǎo chūn wù hòu 。lóng dōng guò jìn ，méi fā liǔ jì ，cí rén qiǎo miào dì bǎ zhè jì jiē de xiāo xī jù tǐ huà yī gè yǒu chí táng de zhái yuàn lǐ 。dāng xuě yún gāng gāng sàn jìn ，cái fàng xiǎo qíng ，yáng liǔ biàn zhàn le xīn yá 。liǔ yè chū shēng ，xíng rú mèi yǎn ，gù yún ：“yáng liǔ yú rén biàn qīng yǎn ”。rén men xǐ yuè shí zhèng mù ér shì ，yǎn duō qīng chù ，gù (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

    上片分写梅与柳这两种典型的早春物候。隆冬过尽，梅发柳继，词人巧妙地把这季节的消息具体化一个有池塘的宅院里。当雪云刚刚散尽，才放晓晴，杨柳便绽了新芽。柳叶初生，形如媚眼，故云：“杨柳于人便青眼”。人们喜悦时正目而视，眼多青处，故(...)
孤村篱落，玉亭亭、为问何其清瘦。欲语还愁谁索笑，临水嫣然自照。甘受凄凉，不求识觉，风致何高妙。松挨竹拶，更堪霜雪＿＿。
词人怀着满腔热情，却是报国无门，这使他深感困惑，而这也正是近代中国的悲哀。即使词人放弃追求，别人也会理解他的这种选择，因为他已无法再积极作为。但词人不愿就此度过余生，他依然怀着自己不渝的情操，保持着不屈不挠的品格。词以踏雪折梅作结，即向世人表明这样的夙愿，从而使整篇词意得以进一步升华。

相关赏析

出言解长神天福，见性能传祖佛灯。自从一挂袈裟后，万结人缘不断僧。贫僧乃汴梁岳林寺首座定慧和尚是也。想我佛门中，自一气才分，三界始立。缘有四生之品类，遂成万种之轮回。浪死虚生，如蚁旋磨，犹鸟投笼，累劫不能明其真性。女人变男，男又变女，人死为羊，羊死为人，还同脱裤着衣，一任改关换面。若是聪明男女，当求出离于罗网，人身难得，佛法难逢，中土难生，及早修行，免堕恶道。想我佛西来，传二十八祖，初祖达摩禅师，二祖慧可大师，三祖僧灿大师，四祖道信大师，五祖弘忍大师，六祖慧能大师。佛门中传三十六祖五宗五教正法。是那五宗：是临济宗、云门宗、曹溪宗、法眼宗、沩山宗；五教者，乃南山教、慈恩教、天台教、玄授教、秘密教。此乃五宗五教之正法也。我想学道犹如守禁城，昼防六贼夜惺惺。中军主将能传令，岁岁年年享太平。今奉我佛法旨，此处有一人姓刘名圭字均佐。此人平昔之间，好贿贪财，只恋荣华富贵，不肯修行。今被我佛点化，着此人看经念佛，参禅打坐。这早晚不见到来，刘均佐误了功课也。南无阿弥陀佛。自家刘均佐，跟师父出家，每日则是看经念佛。师父有个大徒弟，着他看管我修行，我若凡心动，他便知道就打。如今须索见他走一遭去。刘均佐，我奉师父法旨，着你清心寡欲，受戒持斋，不许凡心动；如若凡心动者，只打五十竹篦。凡百的事则要你忍，你听者，忍之为上。忍之一字岂非常，一生忍过却清凉。常将忍字思量到，忍是长生不老方。念佛念佛，忍着忍着。是，忍着，念南无阿弥陀佛，南无阿弥陀佛！他睡着了也。口退！刘均佐，我当初一时间跟师父出家，来到这寺中，每日念佛。虽我口里念佛，想着我那万贯家缘，知他是怎的也？嗨！刘均佐，那个坐禅处有甚么万贯的家缘？便好道万般将不去，只有业随身。我师父法旨，教你参禅打坐，抖擞精神，定要讨个分晓，不可有思乱想。须要绵绵密密，打成一片，只如害大病一般，吃饭不知饭味，吃茶不知茶味，如痴如醉，东西不(...)
在艺术表现上，这首诗最突出的一点则是精炼。陆时雍称赞道：“其事何长！其言何简！”就是指这一点说的。全篇句句叙事，无抒情语，亦无议论语；但实际上，作者却巧妙地通过叙事抒了情，发了议论，爱憎十分强烈，倾向性十分鲜明。寓褒贬于叙事，既节省了很多笔墨，又丝毫没有给读者概念化的感觉。诗中还运用了藏问于答的表现手法。“吏呼一何怒！妇啼一何苦！”概括了双方的矛盾之后，(...)
首联：“莫笑农家腊酒浑，丰年留客足鸡豚。”描写丰收年景，农民热情好客的淳厚品行。
首联：“莫笑农家腊酒浑，丰年留客足鸡豚。”描写丰收年景，农民热情好客的淳厚品行。
首联：“莫笑农家腊酒浑，丰年留客足鸡豚。”描写丰收年景，农民热情好客的淳厚品行。

作者介绍

郭远 郭远，字先德（《宋诗拾遗》卷四）。